De automatische piloot

Met je fiets op weg naar een bestemming, een dagelijkse gebeurtenis die je waarschijnlijk wel herkent:

“Ik trek de deur achter me dicht, stap op de fiets en ga op weg naar mijn bestemming. Ik denk aan gister over de vervelende ruzie die ik had met mijn partner, komt dat allemaal nog wel goed tussen ons?
​ En ik moet zometeen niet te lang blijven hangen, wat ik moet nog zoveel doen vandaag. En wat een hoofdpijn had ik vannacht, ik heb bijna geen oog dicht gedaan. En wat zie ik er tegenop om volgende week op vakantie te moeten, het is nog zo druk op het werk en mijn collega's werken totaal niet mee om ervoor te zorgen dat het werk gedaan is.
​En de pijn in mijn rug wil ook maar niet over, zou er wat mis mee zijn? Oh, de aardappels zijn op, ik moet straks op de terugweg niet vergeten om langs de supermarkt te rijden. Aangekomen op mijn bestemming bedenk ik me ineens dat ik de weg er naartoe niet meer kan herinneren. En had ik eigenlijk de deur wel op slot gedaan?“

​Dit is een moment, waarin je leeft op de automatische piloot en in je dagelijkse routine. Je functioneert, maar ben je er ook echt bij? Hoe intens leefde je op dat moment? Hoeveel stress brachten al die gedachten teweeg? Continue reageren op gedachten en prikkels kan ontzettend vermoeiend zijn!

Je kunt deze automatische piloot ook uitschakelen, door dezelfde gebeurtenis bewuster, relaxter en meer in het moment te beleven, wat je kunt je bereiken door mindfulness te beoefenen:

“De hand op de koele knop, de deur piept als het dicht draait, mijn hand draait de sleutel rond. Ik voel mijn voeten landen op de grond en hoor het zachte bonken van mijn schoenen op de ondergrond. Mijn been omhoog en mijn voeten op de trappers. De handvaten van het stuur en het zadel voelen warm aan. Ik voel de ochtendzon op mijn gezicht. Mijn haren bewegen in de wind. Een huivering klimt langs mijn rug. Ik hoor het getsjirp van een merel in de struiken.Ik voel mijn rug ontspannen bij het op en neer bewegen van mijn benen. Ik zie de paarden vredig grazen naast elkaar in de wei. Een zacht gebonk, ver weg: een goederentrein. Ik zeg een voorbijganger vriendelijk gedag. Ik lach. Ik ben aangekomen op mijn bestemming, wat een heerlijke start van de dag!“